Αξιοθέατα

Το Δημαρχείο είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της Βιέννης. Σχεδιασμένο από τον Friedrich von Scmidt, σε νέο γοτθικό στυλ. Χτίστηκε ανάμεσα στο 1872-1883 με περίπου 30 εκατομμύρια τούβλα και περισσότερα από 40.οοο κυβικά μέτρα φυσικής πέτρας Η εσωτερική αυλή του "Arkadenhof" είναι μια από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη, ενώ η αίθουσα των εκδηλώσεων είναι πραγματικά πελώρια. Αν ήταν επιτρεπτό, θα μπορούσαν να χορέψουν βαλς 1500 ζευγάρια ταυτόχρονα σε αυτή την αίθουσα! Στο κέντρο του κτιρίου δεσπόζει ο πύργος με το ρολόι. Έχει ύψος 98 μέτρα και το "Iron Rathausmann" έχει γίνει το σύμβολο της Βιέννης. 

Μοιάζει με αρχαίο ελληνικό ναό που θυμίζει το Ερέχθειο της Αθήνας. Χτίσθηκε το 1883 για να φιλοξενήσει τις συγκεντρώσεις του αυτοκρατορικού Συμβουλίου από τον αρχιτέκτονα Theophil Hansen, που σπούδασε αρχιτεκτονική στην Αθήνα και σχεδίασε το Εθνικό Παρατηρητήριο, την Ακαδημία και την Εθνική μας Βιβλιοθήκη. Χάρη στο μοναδικό του ύφος, με μια έντονη επιρροή της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής, ορατή στα διακοσμητικά αγάλματα καθώς και στην είσοδο, με το τεράστιο άγαλμα της Αθηνάς να τραβά την προσοχή, το κτήριο αποτελεί ένα κόσμημα της πόλης. Το εσωτερικό του θυμίζει αρκετά τη διακόσμηση του Ζαππείου, ενώ ολόκληρο έχει βαθύ συμβολικό νόημα, καθώς η Ελλάδα θεωρείται η γενέτειρα της δημοκρατίας.

Το Χόφμπουργκ είναι το πρώην κύριο αυτοκρατορικό ανάκτορο της δυναστείας των Αψβούργων. Βρίσκεται στο κέντρο της Βιέννης , χτίστηκε τον 13ο αιώνα και επεκτάθηκε αρκετές φορές αργότερα. Χρησίμευσε επίσης ως αυτοκρατορική χειμερινή κατοικία, καθώς το Σεμπουρν ήταν η θερινή κατοικία. Από το 1946 είναι η επίσημη κατοικία και χώρος εργασίας του Πρόεδρου της Αυστρίας Έδρα της κυβέρνησης από το 1279 Το Χόφμπουργκ επεκτάθηκε κατά τη διάρκεια των αιώνων για να περιλάβει διάφορες κατοικίες το Αμαλίενμπουργκ κτήριο Αλμπερτινα το αυτοκρατορικό Παρεκκλήσιο την αυτοκρατορική Βιβλιοθήκη το Θησαυροφυλάκιο την Ισπανική Σχολή Ιππασίας τους αυτοκρατορικούς Σταύλους . Στο χώρο του επίσης βρίσκεται ένα πολύ ιδιαίτερο μουσείο που αξίζει να επισκεφτείτε το μουσείο της πριγκηπέσας Σισυ

Το Μνημείο του Μότσαρτ είναι ένα μνημείο που βρίσκεται στο Burggarten στην περιοχή Innere Stadt της Βιέννης, στην Αυστρία από το 1953. Είναι αφιερωμένο στον συνθέτη Wolfgang Amadeus Mozart.

Η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία της Αγίας Τριάδας είναι ο Καθεδρικός Ναός της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην πρώτη συνοικία της Βιέννης, στην ιστορική ελληνική γειτονιά του Innere Stadt της Βιέννης.

Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Στεφάνου είναι ο μητροπολιτικός ναός της Βιέννης στην Αυστρία και αποτελεί έδρα της Μητρόπολης Βιέννης και του Αρχιεπισκόπου της, Καρδιναλίου Κρίστοφ Σένμπρουν. Με το ύψος των 137 μέτρων και την πλούσια διακοσμημένη οροφή, είναι το πιο σημαντικό γοτθικό οικοδόμημα της πόλης και αντιπροσωπεύει οκτώ αιώνες αρχιτεκτονικής ιστορίας. Το πρώτο πράγμα που θα δείτε καθώς εισέρχεστε στον καθεδρικό ναό είναι το ρωμαϊκό αργά Πόρτα γίγαντα, που είναι γνωστή για την ασυνήθιστα πλούσια διακόσμηση των δράκων, των πτηνών, των λιονταριών, των μοναχών και των δαίμων (ονομάστηκε μετά το οστό mastodon που βρέθηκε κατά την κατασκευή το 1443). Σημειώνεται επίσης το Πύλη του επισκόπου, που προοριζόταν αρχικά για θηλυκούς επισκέπτες και να διαθέτει καλαίσθητα γλυπτά από το 1370, μαζί με μια σειρά από οικόσημα. ο Πύλη τραγουδιστή ήταν η είσοδος για τους άνδρες επισκέπτες και είναι αξιοσημείωτη για τις μορφές των Αποστόλων και το μύθο του Αγίου Παύλου που χρονολογείται από το 1378.

Η Όπερα της Βιέννης βρίσκεται στη διασταύρωση της Opernring με την Kärntnering. Ένα πανέμορφο τεράστιο κτίριο το οποίο μας καθηλώνει με την επιβλητικότητα του. Η κατασκευή του κτιρίου της Όπερας σε νεο-αναγεννησιακό στυλ ήταν μέσα στην ανανέωση της πόλης που έκανε ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ, όπως και πολλών άλλων  κτιρίων που θαυμάζουμε σήμερα και μάλιστα ήταν το πρώτο από όλα τα άλλα. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1863. Φυσικά η πρεμιέρα των παραστάσεων δεν θα μπορούσε να μη γίνει με τον πιο αγαπημένο τους συνθέτη, τον Βόλφγκανγκ  Αμαντέους Μότσαρτ. Η πρώτη παράσταση που δόθηκε το 1869 ήταν με την όπερα «Don Giovanni» του Μότσαρτ.